Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία !

Συμπληρώνονται εφέτος 50 χρόνια από την ηρωική εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο το 1973. Ο ξεσηκωμός αυτός αποτέλεσε ένα από τα καθοριστικά γεγονότα για την μετέπειτα πτώση της χούντας των συνταγματαρχών τον Ιούλιο του 1974.
Το σύνθημα για ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ εξέφραζε τότε τις έντονες ανάγκες για τα στοιχειώδη αγαθά του λαού. Όμως το σύνθημα αυτό παραμένει διαχρονικό, αφού ποτέ δεν εκπληρώθηκε. Μάλιστα, οι σημερινές άθλιες συνθήκες της κοινωνίας μας το κάνουν ιδιαίτερα επίκαιρο και δυνατό!

Με αφορμή την οικονομική κρίση και κεντρικό στόχο την συγκέντρωση κεφαλαίων και ευημερία των ολίγων, Οργανισμοί και Κυβερνήσεις την τελευταία δεκαπενταετία επέβαλαν πλήθος αντιλαϊκών μέτρων που παραμένουν στο σύνολο τους και εκτεταμένα έπληξαν εργασιακά δικαιώματα, μισθούς-συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
Η υγειονομική κρίση της πανδημίας που ακολούθησε διεύρυνε τις οικονομικές ανισότητες και αύξησε τις ιδιωτικές δαπάνες περίθαλψης, αφού δεν έγιναν ουσιαστικές επενδύσεις στην δημόσια δωρεάν υγεία παρά την ανάδειξη της αδιαμφισβήτητης ανάγκης.
Όμως, η καπιταλιστική κερδοφορία και οι ανταγωνισμοί για την ενέργεια, τις αγορές και την επιρροή δεν έχουν αναστολές και όρια. Με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι τιμές σε τρόφιμα, ενέργεια και άλλα βασικά αγαθά εκτινάχθηκαν και διαρκώς αυξάνονται αχαλίνωτα, τροφοδοτώντας την άκρατη κερδοσκοπία.
Παρά ταύτα, παραμένει αμετάβλητα υψηλή η έμμεση φοροληστεία του ελληνικού κράτους και η υπερφορολόγηση των διαχρονικών υποζυγίων, μισθωτών και συνταξιούχων, όπου σε συνδυασμό με τις χαμηλές αποδοχές μισθών και συντάξεων, δημιουργούν καθημερινά ασφυξία και απόγνωση.
Η ανάγκη του λαού για ΨΩΜΙ μαρτυρά το αθλιότερο στάδιο της κατάντιας του!

Ευτυχώς, σε κάθε κρίση το όνειρο του λαού για ΠΑΙΔΕΙΑ γιγαντώνεται και αναζωπυρώνεται η ελπίδα μέσα του. Παγκόσμια, η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και η αδυναμία πρόσβασης σε εκπαίδευση και μόρφωση αποτελούν βασικά εργαλεία χειραγώγησης. Η διαρκής υποχρηματοδότηση και έντονη υποστελέχωση κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, από την προσχολική ηλικία μέχρι το Πανεπιστήμιο.
Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ήδη κυριαρχείται από πολύπλευρη επιχειρηματικότητα και οδεύει ταχέως προς πλήρη ιδιωτικοποίηση, αφού έχει προαναγγελθεί η παράκαμψη του συνταγματικού περιορισμού ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Έχει προηγηθεί μακροχρόνια και οργανωμένη προσπάθεια απαξίωσης των δομών δημόσιας εκπαίδευσης, τη στιγμή μάλιστα που τα ελληνικά Ιδρύματα κομπάζουν για τις παγκόσμιες διακρίσεις τους. Η διαρκής κρατική υποχρηματοδότηση, σε συνδυασμό με το πάθος της απολαβής προσωπικών εσόδων, οδηγεί τα δημόσια Πανεπιστήμια στην αναζήτηση ποικιλίας ιδίων πόρων - ιδιωτικών κεφαλαίων,  όπως ίδρυση προγραμμάτων με δίδακτρα για επαγγελματική κατάρτιση και δια βίου μάθηση, ίδρυση μεταπτυχιακών και ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα, «χορηγίες», συνέργειες, επιχειρηματικές επενδύσεις, κτλ.
Με πλήθος διατάξεων τα τελευταία έτη, και ιδίως με τον πρόσφατο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ, αφενός, καθιερώνονται δίδακτρα σε πολλές πανεπιστημιακές εκπαιδευτικές δραστηριότητες και, αφετέρου, επιβάλλονται πρόσθετοι «βαθμολογικοί» και χρονικοί περιορισμοί πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και καταργούνται πλήθος τμημάτων ΑΕΙ.

Για την πιστή εφαρμογή και επέκταση του πολιτικού σχεδιασμού για τα πανεπιστήμια θεσπίστηκαν διοικήσεις με περιορισμένη ή χωρίς εκλογική νομιμοποίηση, όπου, μεταξύ άλλων, έχει αφαιρεθεί πλήρως το δημοκρατικό δικαίωμα ψήφου σε όλες της κατηγορίες προσωπικού, εκτός ΔΕΠ, και στους φοιτητές. Για την ακώλυτη λειτουργία της Επιχείρησης - Πανεπιστήμιο Α.Ε. σχεδιάστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν ειδικές μονάδες επιβολής της «τάξης» εντός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, καθώς και εγκαταστάσεις συστημάτων ελεγχόμενης πρόσβασης και παρακολούθησης.
Κατά την περίοδο της πανδημίας έχουν θεσπιστεί και παραμένουν διατάξεις που πλήττουν την ελευθερία, την δημοκρατία και πλήθος δικαιωμάτων, ως προσπάθεια εφαρμογής του δόγματος «νόμος και τάξη». Την ίδια στιγμή έχει αποκαλυφθεί μηχανισμός παρακράτους με υποκλοπές και παρακολουθήσεις σε πολίτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, όπου στη συνέχεια καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια της Κυβέρνησης για αποφυγή τεκμηρίωσης και ποινών.    Επίσης, νομοθετήθηκαν σωρεία αντεργατικών διατάξεων, με επιπλέον εμπόδια στην συνδικαλιστική λειτουργία και δράση, όπως το ηλεκτρονικό φακέλωμα και η λογοδοσία στις δυνάμεις καταστολής, έχοντας απώτερο στόχο τον περιορισμό κάθε αντίδρασης ενάντια στα αντιλαϊκά σχέδια.
Στην ευρύτερη περιοχή, ένας ακόμη εκκαθαριστικός πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα κορυφώνεται εναντίων των Παλαιστινίων την περίοδο αυτή, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που έχει σαν αποτέλεσμα την εκατόμβη χιλιάδων αμάχων και απώτερο στόχο τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων, με αφορμή την πρωτοφανούς αγριότητας επίθεση της Χαμάς σε αμάχους του Ισραήλ. 
Η απαίτηση και ο αγώνας του λαού για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι ο χειρότερος εφιάλτης των καταπιεστών του. Διαχρονικά τα Πανεπιστήμια αποτελούν όχι μόνο χώρους καλλιέργειας γνώσης και πολιτισμού, αλλά και προπύργια αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία.

Η εξέγερση της ελληνικής νεολαίας το Νοέμβριο του 1973 είναι κορυφαία αγωνιστική δράση του φοιτητικού κινήματος και ορόσημο μαζικής λαϊκής πάλης για δημοκρατία, ελευθερία και ανεξαρτησία. Η φωνή και η γροθιά των αγωνιζόμενων φοιτητών ενάντια στη δικτατορία ενθάρρυνε και γιγάντωσε τη φωνή και τη δύναμη εργαζομένων και λαού.
Όταν ο λαός συνειδητοποιήσει και πιστέψει στις δυνάμεις του, τότε θα καταφέρει περήφανα να κατακτήσει αυτά που του ανήκουν. Η Ελληνική και η Παγκόσμια Ιστορία μαρτυρούν πληθώρα από τέτοια παραδείγματα αγώνων και λαϊκών κατακτήσεων. Περίτρανο παράδειγμα αποτελεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1973!

ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΗΤΑΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΛΑΪΚΗ